Esas No: 2021/7264
Karar No: 2022/450
Karar Tarihi: 13.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/7264 Esas 2022/450 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/7264 E. , 2022/450 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarihli ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazı uyarınca, suça konu mühürleme tutanağını düzenleyen .... Elektrik Dağıtım A.Ş.nin, mühürleme tarihlerinden önce 15.08.2008 tarihinde özelleştirildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.03.2016 tarihli 2015/21-1121 Esas ve 2016/111 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, sanığa yüklenen "mühür bozma" suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, Denizli 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 18.03.2016 tarihli 2015/363 Esas ve 2016/178 Karar sayılı ilamı yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilmesi hususunda gereğinin mahallinde takdir ve ifası mümkün görülmüştür.
Yüklenen suçtan doğrudan zarar gören ve 30.07.2015 havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde bulunan şikayetçi kurum vekilinin katılma talebi hakkında bir karar verilmediği, şikayetçi kurum vekilinin 5271 sayılı CMK'nin 260. maddesi uyarınca hükmü temyiz etme hakkı bulunduğu anlaşılmakla 5271 sayılı CMK'nin 237/2. maddesi uyarınca müşteki Aydem Elektrik Dağıtım A.Ş.nin katılan, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek, katılan vekilinin temyiz isteminin lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 3000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, vekalet ücreti de hükmün bir parçası olması nedeniyle asıl hükmün tabi olduğu yasa yoluna tabi bulunacağından, katılan vekilinin vekalet ücreti ile sınırlı temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 13.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.