Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/6790 Esas 2020/3899 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6790
Karar No: 2020/3899
Karar Tarihi: 07.07.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/6790 Esas 2020/3899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, bu eylem nedeniyle sanığa tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Bu durumda, hükümden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereği \"hükmün açıklanmasının geri bırakılması\" uygulanma koşulları bulunmadığı belirlenmiştir. Bu sebeple, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlenerek, işlemiş ise ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereği \"davanın düşmesine\" karar verilmesi gerekmektedir. Aksi halde, yargılamaya devam edilerek, hüküm kurulması gerekmektedir. Ancak bu durumda, yazılı şekilde eksik araştırma ile karar verildiği, bu sebeple hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri olarak belirtilen 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi

20. Ceza Dairesi 2019/6790 E. , 2020/3899 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 31. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde eksik araştırma ile karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 07.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.