Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/2294 Esas 2016/5488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesindeki suçun öğelerinin farklı olduğu, dosya içeriği ve oluşa göre; müştekiye ait eve mutfak camı kırılarak girilmek suretiyle gerçekleştirilen eylemin, 5237 sayılı Kanunun 142/1-b, 143. maddesindeki suçun yanı sıra aynı Kanunun 116/1-4 ve 151/1. maddesindeki suçları da oluşturduğu, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca mala zarar verme suçu ile ilgili olarak uzlaşma hükümleri uygulanarak sonucuna göre lehe Yasanın belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, uygulanan 765 sayılı Kanun hükümlerinin suça sürüklenen çocuğun açıkça lehine olması sebebiyle bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında lehe düzenleme içermesi nedeniyle 765 sayılı TCK hükümleri uygulanmasına ve hükmedilen cezanın 647 sayılı Kanunun 4. maddesi gereği para cezasına çevrilmesine karar verildikten sonra bu kez para cezasının 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereği taksitlendirilmesine karar verildiği belirtilerek karma uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği hüküm fıkrasında adli para cezasının taksitlenderilmesine ilişkin kısımdan "5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca" kısmının çıkarılarak yerine "647 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.