MAHKEMESİ : .....ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/01/2015
NUMARASI : 2014/359-2015/71

Taraflar arasında görülen davada.....Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/01/2015 tarih ve 2014/359-2015/71 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin ortağı ve müdürü M... O... ile şirketin diğer ortağı davalı A... O..."ın 28.11.2011 tarihinde boşandıklarını, boşanma davasından sonra davalının müvekkili şirket aleyhine, şirket gelirinden doğan kâr payı alacağı nedenine dayalı olarak Denizli 8. İcra Müdürlüğü"nün 2011/11428 Esas sayılı dosyası ile 10.000,00 TL tutarlı icra takibi başlatıldığını ve bu takibe dayalı ödeme emrinin şirketin eski adresine tebliğe çıkarılarak icra takibinin kesinleşmesinin sağlandığını, şirket ortağı davalının şirketten herhangi bir kâr payı alacağının bulunmadığını, şirket ortakları tarafından alınan kâr payı dağıtımına ilişkin bir kararın olmadığını, ayrıca şirketin zarar etmesine rağmen haksız yere icra takibi başlatılıp kesinleştirildiğini ileri sürerek icra takibine konu 10.000,00 TL bedel üzerinden müvekkili şirketin davalı ortağa karşı borçlu olunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin davacı şirketin % 99 hissesine sahip olduğunu, davacı şirketin müvekkiline 10 yıl boyunca hiçbir ödeme yapmadığını, ayrıca müvekkili tarafından davacı şirketin feshi talebiyle Burdur Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2009/104 Esas sayılı dosyası ile dava açıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketin ortaklarınca kâr payı dağıtımı hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar alınmadığı, kâr payı dağıtılmasının ortakların kararı ile şirketi zor durumda bırakmamak şartıyla yapılması gerektiği, ayrıca davacı şirketin 2011 yılı sonunda 28.969,04 TL borcunun bulunduğunun tespit edildiği, bu bağlamda davalının kâr payı alacağına ilişkin davacı şirket aleyhine başlattığı takibinde haklı olmadığı gerekçesiyle davacı şirketin icra takibine konu ettiği “şirket gelirinden doğan kar payı alacağına” istinaden talep ettiği 10.000,00 TL alacak nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 512,30 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.