Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1688 Esas 2017/10896 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereği açıklanan TCK"nın 179/3, 62, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 179/3-2, 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Yumurtalık Sulh Ceza Mahkemesinin 10.07.2013 tarih, 2013/52 esas, 2013/145 karar sayılı kararının 05.09.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 22/01/2014 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle, Osmaniye 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 13/01/2015 tarihli ve 2014/225 E. - 2015/24 K. sayılı kararı ile 500 TL kesin adli para cezasına hükmedilmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip,duruşma açılarak sanığın savunması alınıp 10.07.2013 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2015/40- 2015/89 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-Alkolün etkisiyle araç kullandığı tespit edilen sanık hakkındaki temel cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2. maddesi uyarınca tayini gerektiği gözetilmeksizin, uygulama maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi” şeklinde gösterilmesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde TCK"nın 52/4. maddesi gereğince cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine, TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğunun gözetilmeksizin TCK"nın 50/6. maddesi ve infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “delaletiyle 179/2. maddesi” ibaresinin eklenmesi, 6. paragrafın hükümden çıkarılarak yerine “Hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde TCK"nın 52/4. maddesi gereğince cezanın hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.