MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, suç tarihinde gece sayılan zaman dilimi içinde müştekiye ait sokakta park halinde bulunan ve kilitleri muhkem olan aracın camını kırmak suretiyle araç içinden hırsızlık yapma şeklinde gerçekleşen eylemi nedeniyle, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, sanığın lehine olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün maddeleri uygulanarak ortaya çıkan sonuç cezaların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması ve bu bağlamda; dosya içeriğine göre sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 81/1-2. maddeleriyle (sanık hırsızlık suçundan mükerrir olduğundan hakkında 765 sayılı TCK"nın 522/son. maddesi uyarınca aynı Yasa"nın 522/1. maddesine göre indirim yapılamaması da dikkate alınarak) hüküm kurulması halinde sanığın en az 3 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılması gerekeceği, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 151/1, 53. maddeleri kapsamında kaldığı ve TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun; 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e,67/4. maddeleri uyarınca kesintili zamanaşımına uğradığı anlaşıldığından, lehe yasa değerlendirmesinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 53. maddeleri uyarınca yapılması gerektiği ve bu maddeler uyarınca sanığa TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca verilen 2 yıl hapis cezasının üzerine aynı Yasa"nın 143/1. maddesi uyarınca en üst had olan 1/3 oranında ceza artırımı yapılsa dahi, sanığın cezasının en fazla 2 yıl 8 ay hapis cezasına ulaşacağı ve sonuç ceza bakımından 5237 sayılı TCK"nın lehe olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Sanığın, hırsızlık suçunu gece sayılan zaman diliminde işlemesine karşın, sanık hakkında 5237 sayılı Yasa uyarınca kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi uyarınca ceza artırımı yapılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. ... Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. ... Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin ... Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.