4. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/16383 Karar No: 2013/14586 Karar Tarihi: 19.09.2013
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/16383 Esas 2013/14586 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafın ormanlık alanda gerçekleştirdiği açma eylemi sonucu idarenin zarara uğraması sebebiyle açılan tazminat davası kısmen kabul edilmiş, davalı taraf temyiz etmiştir. Ancak mahkemece verilen kararın bozulması gerektiği hükmedilmiştir. Dosya incelendiğinde, davalının ağaç kesmediği ve orman örtüsünü tahrip etmediği anlaşıldığı için ağaçlandırma giderine ilişkin davanın reddi yerine kabulü hatalıdır. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu Madde 49, Türk Borçlar Kanunu Madde 49.
4. Hukuk Dairesi 2012/16383 E. , 2013/14586 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili .... tarafından, davalı ... aleyhine 19/03/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/03/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, kararı davalı temyiz etmiştir. Davacı idare, davalının ....sınırları içinde kalan ormanlık yerde "açma" eylemi gerçekleştirip, orman örtüsünü tahrip ederek idarenin zarara uğramasına neden olduğu iddiasıyla zararın ödetilmesini istemiştir. Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden; 30/05/2007 ve 18/03/2008 tarihlerinde tanzim edilen suç zabıt varakaları uyarınca orman alanı içinde ağaç kesmek yoluyla "açma"gerçekleştirdiği ve boşluk alana fidan diktiği iddiası ile davalı hakkında kamu davası açılmış ise de, bilirkişi raporuna göre, açma yapıldığı iddia olunan alanın 25-30 yıl önce açıldığı anlaşıldığından davalı sanığın eyleminin "işgal ve faydalanma" olarak değerlendirilerek mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 17/03/2011 tarihinde Yargıtay 3.Ceza Dairesinde onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır. Dava konusu edilen tazminat tutarının bir kısmı ise ağaç kesilerek açıldığı iddia olunan sahanın yeniden ağaçlandırılması için gerekli olan ağaçlandırma giderine ilişkindir. Şu durumda, dava konusu yerde davalı tarafından herhangi bir ağaç kesilmediği ve orman örtüsünün tahrip edilmediği anlaşıldığından ağaçlandırma gideri istemine ilişkin olan davanın reddi yerine kabulü doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/09/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.