MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/12/2014
NUMARASI : 2014/436-2014/932

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/12/2014 tarih ve 2014/436-2014/932 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin maaş hesabının davalı bankada bulunduğunu, müvekkili tarafından Salihli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/579 Esas sayılı dosyasında davalı aleyhine dava açıldığını, yapılan yargılama sırasında mahkemece verilen ihtiyati tedbir kararının davalı tarafça yanlış değerlendirilerek, müvekkiline ait hesapta bulunan 3.850,00TL"ye bloke konulduğunu ileri sürerek 3.850,00 TL"nin bloke tarihinden itibaren ticari faiz ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya 20/09/2013 tarihinde 3.850,00 TL ödeme yapıldığını, Salihli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/579 Esas sayılı dosyasında davacı vekiline Salihli 1. İcra Müdürlüğü"nün 2014/1076 Esas sayılı dosyasında 05/03/2014 tarihinde avukatlık ücreti ve masraflar dahil 2.512,85 TL ödeme yapıldığını, davacının müvekkili bankadaki hesabında 3.009,30 TL bulunmasına rağmen Alaşehir Vergi Dairesi"nin yazısı gereği 103,74 TL"lik ve 1.199,61 TL tutarında e-hacizleri bulunduğunu, Salihli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/579 Esas sayılı dosyasından 07/10/2013 tarihinde yasal ve cebri kesintiler dışında davacının hesaplarına hiç bir işlem yapılmamasına yönelik olarak ihtiyati tedbir kararı verilmesine rağmen müvekkilİ bankaya tedbir kararının kaldırılmasına yönelik olarak herhangi bir müzekkere tebliğ edilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacının maaş hesabının davalı bankada bulunduğu, davalı banka tarafından hesaba konulan blokenin kaldırılması talebiyle bir başka mahkemede açılan davanın yapılan yargılaması sırasında ara kararla "davacı vekili tarafından talep edilen tedbir talebinin kısmen kabulü ile davacının maaş hesabı üzerinde davalı banka tarafından yasal ve cebri kesintiler dışında herhangi bir işlem yapılmaması" konusunda ihtiyati tedbir kararı verilerek bu konuda davalı bankaya müzekkere yazıldığı, yargılama sonunda davanın kabulüne karar verildiği, 6100 sayılı HMK"nın 397/2. maddesi uyarınca aksi belirtilmediği sürece ihtiyati tedbir kararının etkisinin kararın kesinleşmesine dek devam edeceğinin belirtildiği, ilgili mahkeme kararında aksi yönde bir hüküm tesis edilmemesi nedeniyle ihtiyati tedbbir kararının kendiliğinden kalkmış olduğu, ilgili mahkemece bu konuda ayrıca 28/10/2014 tarihli ek karar verildiği, davacının dava açmasında hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, haksız bloke işlemi nedeniyle istirdat istemine ilişkindir.
Davacı taraf davalı banka aleyhine daha önce açtığı davada 2013 yılı eylül ayı maaşına uygulanan bloke işleminin kaldırılmasını ve bloke işlemi nedeniyle bankanın uhdesinde kalan 1.022,00 TL"nin iadesini istemiş; temyize konu eldeki davada ise, ilk davanın açılmasından sonra dahi bloke işlemine devam eden bankanın bloke işleminin kaldırılmasını ve önceki davanın konusu olmayan bloke işlemi uygulanan miktarların iadesini talep etmiştir.
Mahkemece bankanın bloke işlemine devam etmemesi yönünde daha önce kurulan hükme dayalı olarak işbu davanın açılmasında davacının hukuki yararı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, her davanın açıldığı zamanki koşullara göre değerlendirileceği, temyize konu davanın ilk dava açılmasından sonraki banka işlemlerine ilişkin olduğu, bu haliyle; eldeki davanın müddeabihinin ilk davanın müddeabihinden farklı olduğundan davacının dava açmakta hukuki yararı bulunduğu gözetilerek, işin esasına girilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.