19. Ceza Dairesi 2018/409 E. , 2018/2205 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında 01/02/2017 tarihli eylemle ilgili hüküm kurulurken, tekerrüre esas erteli hapis cezası mahkumiyeti olmasına rağmen TCK"nın 58. maddesinin uygulanmamış olması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerel mahkeme gerekçesine ve tüm dosya kapsamına göre tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
(A) numaralı hükümle ilgili olarak yapılan incelemede;
5846 sayılı Kanun"un 81/9-1-a maddesi uyarınca temel ceza belirlenip, 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra 4166 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken, sehven 41666 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
(B) numaralı hükümle ilgili olarak yapılan incelemede;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında 20 TL"den olmak üzere 80 TL adli para cezasına çevrilmesi yerine, 500 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, A numaralı hükmün 2. fıkrasındaki "...sanığın 41666 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresi çıkartılarak yerine "...sanığın 4166 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi, B numaralı hükmün 3. fıkrasındaki "...500,00 TL..." ibaresi çıkartılarak yerine "...80,00 TL..." ibaresinin eklenmesi, B numaralı hükmün hak yoksunluklarına ilişkin fıkrasındaki "...TCK 53/1-c bendinde sayılan hakları koşullu salıverilme süresine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına" ibaresi çıkartılarak yerine, "TCK 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmak hakkından TCK 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar, alt soyu dışındakiler yönünden infaz tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
