20. Ceza Dairesi 2019/116 E. , 2020/3487 K.
"İçtihat Metni"Mahkeme : İZMİR Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1) Mahkûmiyet; Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.02.2018 tarih 2017/431 esas ve 2018/25 karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurusunun esastan reddi; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 08/10/2018 tarih
2018/872 esas ve 2018/98 karar sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinin hükümlerin hukuki yönlerine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak hükümden sonra 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık hakkında, tekerrür oluşturan mahkûmiyetlerinden daha ağır cezayı içeren İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 07.11.2005 tarihli 2004/431 esas 2005/359 karar sayılı ilamı ile verilen 07.05.2007 tarihinden kesinleşen TCK’nın 7/2, 81/1, 29/1, 62/1 maddesi uyarınca verilen 15 yıl hapis cezasına ilişkin ilam yerine, Beykoz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli- 2015/223 esas ve 2016/59 karar sayılı ilamı ile TCK’nın 191, 62 maddesi uyarınca verilen 24.05.2016 tarihinde kesinleşen 6.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2) Sanık hakkındaki tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, "İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 07.11.2005 tarihli 2004/431 esas 2005/359 karar sayılı ilamı ile verilen 07.05.2007 tarihinden kesinleşen TCK’nın 7/2, 81/1, 29/1, 62/1 maddesi uyarınca verilen 15 yıl hapis cezası nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına; ancak sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle infaz sırasında tekerrüre esas alınan ceza miktarının 6.000 TL adli para cezası olarak dikkate alınmasına" ibaresinin yazılması,
Suretiyle CMK"nın 303. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK TEMYİZ BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi"ne kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 29.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.