MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama (üç kez)
HÜKÜM : Yetkili olmadığı bir iş için zincirleme olarak yarar sağlama suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2014 tarihli ve 675-427 ile 27/05/2014 tarihli ve 54-280 sayılı Kararları başta olmak üzere birçok kararına ve yerleşik uygulamasına göre, uyma kararı, ara kararı niteliğinde olmayıp, davanın esasını çözümleyen kararlardan olduğu cihetle, bozmaya uymakla yerel mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yapıp karar verme görevi doğması, ancak Dairemizin 03/03/2016 tarihli bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada bozmaya uyularak bu doğrultuda sanık hakkında mağdur ..."ya yönelik aynı nitelikteki eylemleri nedeniyle Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulmasına rağmen yürütülen soruşturmanın akıbeti beklenmeden hüküm kurulduğunun ve UYAP"tan yapılan sorgulamada ise Gediz Asliye Ceza Mahkemesine sanık hakkında mağdur ..."ya yönelik eylemi nedeniyle de kamu davası açıldığının anlaşılması karşısında; anılan davanın akıbetinin araştırılmasından, derdest ise birleştirilmesinden, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesinden sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, Dairemizin 03/03/2016 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verildikten sonra dönülemez nitelikteki bu kararın gereği tam olarak yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;
Sanığın sübutu kabul edilen "yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama" suçunun hükümden önce 05/07/2012 tarihli ve 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 89. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 255. maddesinin "nüfuz ticareti" başlığı altında yeniden düzenlenip suç unsurlarında değişiklik yapılarak kamu görevlisi olmayan gerçek kişilerin de suçun faili haline getirilmesi, failin kamu görevlisi olmasının suçun daha ağır cezayı gerektiren nitelikli hali olarak düzenlenmesi karşısında; suç tarihlerinde Gediz Sulh Ceza Mahkemesinde zabıt katibi olarak görev yapan, yetkili olmadığı işler için menfaat temin eden ya da temin etmeye çalışan ve nüfuz sahibi olmadığı kabul edilen sanığın eylemlerinin TCK"nın 255. maddesinde 6352 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik sonrasında dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği gözetilip, değişiklikten önceki yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama ile dolandırıcılık suçlarına ilişkin düzenlemeler karşılaştırılarak hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği nazara alınmadan, 6352 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 255. maddesi esas alınıp yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hüküm fıkrasının 5. paragrafında sonuç adli para cezasının belirlenmesi sırasında ""62 gün"" yerine ""50 gün"" ibaresine yer verilmesi,
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere, TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu dikkate alındığında, 27/12/2012 tarihli hükme yönelik sanık aleyhinde bir temyiz talebi bulunmadığı halde, bozmadan sonra kurulan hükümde sanık hakkında CMUK"nın 326/son maddesine aykırı olacak şekilde 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanması sırasında hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu bentteki hak ve yetkilerin tamamını kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hak yoksunluğu süresi verilen sonuç cezanın yarısından az olacak şekilde ve sadece ""zabıt katibi olarak hak ve yetkilerini kullanmasının yasaklanması"" biçiminde sınırlı uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 20/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.