Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6336 Esas 2015/11117 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6336
Karar No: 2015/11117
Karar Tarihi: 30.11.2015

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6336 Esas 2015/11117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğu basit cinsel istismar suçundan suçlu bulunarak cezalandırıldı. Ancak Adli Tıp Kurumu'nun raporunda mağdurenin ruh sağlığı bozulduğunun belirtilmesi üzerine cezada arttırım yapılması gerektiği halde yasal gerekçeler nedeniyle yapılmadığı belirtildi. Bu durumun yanı sıra cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlendiği bir yasal düzenleme nedeniyle, suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddelerinin sonraki kanun maddelerinden farklı olması durumunda lehe olan kanunun uygulanması gerektiği hatırlatıldı. Bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı ve karar bozuldu. Kanunlar arası geçişin yönetilmesinde 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ve 7/2. maddesi dikkate alınmalıdır.

14. Ceza Dairesi 2015/6336 E. , 2015/11117 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2012/97915
MAHKEMESİ : Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14.12.2011
NUMARASI : 2010/247 Esas, 2011/355 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 11.04.2011 tarihli raporunda sanığın eylemi nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nın 103/6. maddesi uyarınca arttırılması gerekirken yazılı şekilde kanuni olmayan gerekçelerle anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.