MAHKEMESİ :.... FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/11/2014
NUMARASI : 2014/11-2014/339


Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/11/2014 tarih ve 2014/11-2014/339 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı T... P... E... vekili, davalı U.. D.. tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, GSM sektöründe faaliyet gösteren müvekkilinin C.. ve C.. esas unsurlu markalarının bulunduğunu, davalı U.. D.. tarafından diğer davalı nezdinde cepte hukuk + şekil ibareli markanın adına tescili için marka tescil başvurusunda bulunulduğunu, müvekkilince bu başvuruya adına tescili C.. ve C.. esas unsurlu markalar mesnet gösterilerek itiraz edildiğini, müvekkilince yapılan itirazın T..P..E.. YİDK tarafından verilen 24.10.2013 tarih ve 2013-M-5726 sayılı karar ile reddedildiğini, başvuruya konu marka ile müvekkil markalarının aynı sınıfta yer alan hizmetlere ilişkin olduğunu, markalar arasındaki benzerlik nedeniyle ortalama tüketiciler nezdinde iltibas tehlikesinin oluştuğunu, müvekkiline ait markaların yoğun reklam faaliyetleriyle tanınmış marka düzeyine geldiğini, başvuruya konu markanın tescili halinde müvekkil markalarının tanınmışlığından haksız istifade edileceğini ileri sürerek T..P..E.. YİDK tarafından verilen 24.10.2013 tarih 2013-M-5726 sayılı kararın iptaline markanın tescili halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı T..P..E.. vekili, markalar arasında iltibasa mahal verir düzeyde benzerliğin olmadığını, davacı markaların tanınmış marka düzeyinde bulunmadığını, markalarda ortak olan C.. ibaresinin herkes tarafından kullanılabileceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı U.. D.., C.. ibaresinin davacının tekeline bırakılamayacağını, bu ibareyi taşıyan benzer veya aynı sınıflarda tescilli markaların bulunduğunu, müvekkil markasınını C... ibaresinden oluştuğunu, markalar arasında iltibasa mahal verir şekilde benzerliğin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının redde mesnet markalarının ayırt edici unsurunun C.. ibaresinden oluştuğu, bu ibarenin başvuruya konu markanın tescil edilmek istendiği 38. sınıftaki “Radyo ve televizyon yayın hizmetleri; haberleşme hizmetleri (internet servis sağlama hizmetleri dahil) Haber ajansı hizmetleri” bakımından ayırt edicilik vasfının bulunduğu, markalar arasındaki farklılığın anlamsal, görsel ve sescil olarak genel izlenimden doğan benzerliğin etkilerin ortadan kaldırır düzeyde olmadığı, ortalama tüketiciler nezdinde markaların karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, başvuruya konu markanın davacı markalarıyla idari ve ekonomik olarak bağlantılı şirketlere ait, davacı markasının serisiymiş gibi algılanabileceği gerekçesiyle T..P..E.. YİDK tarafından verilen 2013-M-5726 sayılı kararın iptaline davalı adına tescilli 2011/21200 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı T..P..E.. vekili, davalı U.. D.. temyiz etmiştir.
Dava, T..P..E.. YİDK kararının iptali ve hüküsüzlük istemine ilişkindir. Tescilli bir marka ile tescil başvurusuna konu marka ve işaretler arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik bulunup bulunmadığı markaların ayırt edici ve baskın unsurları da dikkate alınarak markanın bir bütün halinde ortalama tüketici nezdinde bıraktığı izlenime göre belirlenmelidir. Bunun yanı sıra iltibas değerlendirmesi yapılırken markanın tescil edildiği ürün ve hizmetler bakımından ayırt edicilik düzeyi de göz önünde bulundurulmalıdır. Somut olayda, davacı tarafından redde mesnet gösterilen, esas ve ayırt edici unsurunu C.. ibaresinden oluşan markaların başvuruya konu markanın tescil edilmek istenildiği 38. sınıfta yer alan hizmetler bakımından ayırt edicilik düzeyi düşüktür. O halde, mahkemece redde mesnet gösterilen markaların ayırt edicilik düzeyinin zayıflığı ve 38. sınıf hizmetler bakımından ortalama tüketicilerin de dikkatli ve seçici kişilerden oluşması nedeniyle markalar arasında iltibasa mahal verecek düzeyde benzerlik bulunmadığı gözetilmeksizin yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı T..P..E.. vekili ile davalı U.. D.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.