Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/11749 Esas 2015/14583 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMES : İSTANBUL ANADOLU 21. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2012/85-2013/216


Taraflar arasında görülen davada;Davacı, mirasbırakan babası ..................in kayden maliki olduğu, 1, 52, 537 ve 538 parsel sayılı taşınmazlarını 18.06.1980 tarihli vasiyetname ile davalılara vasiyet ettiğini, anılan vasiyetnamenin .............. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 1983/62 esas sayılı dosyası ile açıldığını, ancak vasiyetnameden ve vasiyetnamenin açılmasına ilişkin davadan 04.01.2012 tarihinde haberdar olduğunu ileri sürerek, vasiyatname ile tescil edilen tapu kayıtlarının iptali ile payı oranında tescile, olmadığı takdirde tenkise karar verilmesini istemiştir.Davalılar, davacının vasiyetnameyi 04.01.2012 tarihinde öğrenmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, isteğin zamanaşımına uğradığını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, vasiyetnamenin iptali ve tenkis isteklerine ilişkin hak düşürücü sürelerin geçirildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ..................ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, mirasbırakanın ölüm tarihinde yürürlükte bulunan 743 sayılı Medeni Kanun"un (MK) 513. maddesi uyarınca tenkis isteği bakımından zamanaşımı süresinin dolduğu ve davalıların süresinde zamanaşımı itirazında bulundukları, öte yandan geçerli vasiyetname ile yapılan temlik nedeniyle MK"nin 501. maddesine göre süresinde dava açılmadığı gözetildiğinde yazılı şekilde karar verilmesi bu gerekçelerle ve sonucu itibariyle doğru olduğuna göre; davacının temyiz itirazları yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 3.40.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.