Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi


DAVA: Davacı, ilave tediye ile ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacıya hak etmiş olduğu ikramiye ve ilave tediye alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, söz konusu alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ikramiye uygulamasına son verilmesi sebebiyle ikramiye alacağı bulunmadığını, yine davalı şirketin niteliği itibariyle davacının ilave tediye alacağına hak kazanamayacağını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, bozma ilamı doğrultusunda alınan bilirkişi raporu dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı yararına hükmedilen avukatlık ücreti miktarının doğru olup olmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden, davanın, ilave tediye alacağının 24.284,00 TL olarak talep edildiği, mahkemece istemin kısmen kabulü ile 9.099,17 TL ilave tediye alacağına hükmedildiği, reddedilen 15.184,83 TL için davalı yararına 1.500,00 TL avukatlık ücretine karar verildiği anlaşılmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde, “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, dava iş mahkemesinde görülmüştür. Reddedilen kısım için avukatlık ücreti tarifenin üçüncü kısmına göre hesaplandığında tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretin üzerinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, yukarıda anılan kanuni düzenlemeye göre, davalı yararına 1.822,18 TL nisbi avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hüküm fıkrasının avukatlık ücretlerine dair 4. bendinin silinerek yerine,
“Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Ücret Tarifesi uyarınca davacı yararına belirlenen 7.030,69 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, red olunan miktar yönünden davalı yararına belirlenen 1.822,18 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 28.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.