Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17883 Esas 2015/2844 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01/04/2013 tarih ve 2012/114-2013/97 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ""...."" ve ""...."" ibareli markaların müvekkili adına tescilli olup, davalılara ait işletmede ""... ...."" ibaresi kullanılarak müvekkilinin marka hakkına tecavüz edildiğini belirterek marka hakkına tecavüzün men"ine ve önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili asıl dosya ve birleşen dosyada, müvekkili şirketin başvurusu üzerine ""... ...."" ibaresinin TPE nezdinde tescil edildiğini, taraf markalarının farklı olup hak ihlalinin bulunmadığını, ... yönünden davanın husumetten reddi gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar Dairemizin 20.03.2012 tarih, 2010/13285 E.-2012/4252 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, birleşen dosya davalısının 2008/52780 sayılı ""... ...."" ibareli marka başvurusunun yiyecek ve içecek hizmetleri yönünden tamamen reddedilmesi sebebiyle davalıya herhangi bir hak sağlamasının mümkün olmadığı, davalının ""...."" ibaresini yiyecek ve içecek sağlanması hizmetlerinde markasal olarak kullandığı, taraf markaları arasında benzerlik ve iltibas tehlikesi bulunduğu, davalılar eylemlerinin davacı marka hakkının ihlali olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davada davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, asıl ve birleşen davada davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 03/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.