Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/315 Esas 2022/491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) 18.04.2012 tarihli, 2012-A-475/5 sayılı Vergi Tekniği Raporuna göre Sincan Vergi Dairesi mükellefi Turan KARAKUŞ'un 2009 yılından itibaren düzenlendiği tüm faturaların gerçek bir mal veya hizmet hareketine dayanmayan sahte faturalar olduğunun tespiti sonrası Amasra Vergi Dairesi vergi mükellefi olan ve şehirler arası yük taşımacılığı ile iştigal eden sanığın kayıtlarında yapılan inceleme ile 2010 yılında, bu firmanın 9 adet faturasının sanık tarafından kullanıldığı ve defterlere işlendiğinin belirlendiği, bu suretle sanığın gerçek mal ve hizmet hareketine dayanmayan sahte faturaları bilerek alıp ve kullanarak defterlerine işlemek suretiyle KDV matrahından mahsup ettiği iddia edilen olayda; sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şahıs/şirket hakkında düzenlenen karşıt inceleme raporlarının getirtilerek dosya içine konulması; haklarında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde ve birleştirilmesi mümkün olmadığı takdirde, dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenlerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen şirket ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma sonucu hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a-Gerekçeli kararda suç tarihinin 25.02.2010 yerine 2010 olarak gösterilmesi,
b- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.