Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12256 Esas 2016/5470 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12256
Karar No: 2016/5470
Karar Tarihi: 18.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12256 Esas 2016/5470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yol kenarında park edilmiş ancak sabit bir yere kilitlenmemiş motosikleti çalmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyizde, zorunlu müdafiinin ücretinin sanıktan alınamayacağı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Daha sonra hüküm, zorunlu müdafiinin ücretinin devlet tarafından karşılanacağı şekilde düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK 142/1-e: Nitelikli Hırsızlık
- TCK 141/1: Basit Hırsızlık
- TCK 53: Hak Yoksunlukları
- CMK 5271: Ceza Muhakemesi Kanunu
- CMK 150, 234, 239: Ceza Muhakemesi Kanunu Maddeleri
- Yasa 5320: Ceza Muhakemesi Kanunu 8/1. Madde
- CMUK 1412: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- CMK 322, 324/4: Ceza Muhakemesi Kanunu Maddeleri

17. Ceza Dairesi 2015/12256 E. , 2016/5470 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, yol kenarına park edilen ve sabit bir yere kilitlenmeyen motosikleti bulunduğu yerden çalması şeklindeki eyleminin TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında olması karşısında yazılı şekilde TCK’nın 141/1. maddesi ile hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa"nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanun"u Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanığa sorgu sırasında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafiinin ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “hazırlık aşamasındaki zorunlu müdafii ücreti olan 274,00 TL’nin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına” ilişkin bölümün çıkarılarak yerine zorunlu müdafii ücreti 274,00 TL yargılama giderinin CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi. Başkan