Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1490 Esas 2018/2141 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1490
Karar No: 2018/2141

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1490 Esas 2018/2141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesi'nin kararına göre, sanık borçlunun taahhüt tutanağındaki borç miktarı açıkça gösterilmediği için taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmıştır. Dolayısıyla sanık, ödeme şartını ihlal suçundan 3 aya kadar tazyik hapsi cezasına çarptırılmıştı. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemi sonrası yapılan değerlendirme sonucunda sanığın suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraat etmesi gerektiği belirlenmiştir. Karar, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesiyle ilgilidir. Bu maddenin gereği, taahhüt tutanağındaki toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin belirtilmesi gerekmektedir. Ancak bu borç unsurlarının açık olarak gösterilmediği durumlarda taahhütün geçerli olmadığı belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2018/1490 E. , 2018/2141 K.

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."in, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 02/06/2016 tarihli ve 2015/1563 esas, 2016/1009 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/01/2018 gün ve 94660652-105-07-12985-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/02/2018 gün ve KYB.2018/8361 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 30/07/2015 tarihli taahhütnamede takip öncesi işlemiş faiz, komisyon gideri ve ihtiyati haciz masrafının açık olarak gösterilmediği ve bu nedenlerle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 02/06/2016 tarihli ve 2015/1563 esas, 2016/1009 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.