Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."nın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/331 esas, 2015/1144 sayılı kararı ile Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/12/2015 tarihli ve 2015/993 esas, 2015/1543 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 16/01/2018 gün ve 94660652-105-07-12940-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/01/2018 gün ve KYB.2018/5680 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1)2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu"nun 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 17/06/2014 tarihli taahhütnamede söz konusu taahhüt tarihi ile son ödeme tarihi arasındaki faize ilişkin bir açıklama olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde,
2)Sanığın Alanya 1. İcra Müdürlüğünün 2014/4877 esas sayılı dosyasında, 17/06/2014 tarihinde vermiş olduğu taahhüdü ihlal etmesinden eyleminden dolayı Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/331 esas, 2015/1144 sayılı kararıyla 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık hakkında aynı eylem nedeniyle açılan ikinci davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma isteminin (1) no’lu nedeni yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/331 esas, 2015/1144 sayılı kararı ile Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/12/2015 tarihli ve 2015/993 esas, 2015/1543 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli(sanık) hakkında verilen tazyik hapislerinin kaldırılmasına, bozma sebebine göre kanun yararına bozma isteminin (2) no’lu nedeni yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.