Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17280 Esas 2020/1620 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17280
Karar No: 2020/1620
Karar Tarihi: 20.02.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17280 Esas 2020/1620 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın adli sicil kaydındaki diğer hükümlülükleri nedeniyle TCK'nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararının infaz aşamasında yeniden değerlendirilip edilmeyeceğine bakılması gerektiğini belirtmiştir. Yargılama sonucunda sanığın suçu işlediği kabul edilmiş, cezası teşdit gerekçesiyle belirlenmiş, savunması ise reddedilmiştir. Mahkeme kararı onanmıştır. Kanunlar: 5237 sayılı TCK'nin 191/1, 58, ve 53. maddeleri; 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi; 5320 sayılı Yasa'nın geçici 7/2. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/17280 E. , 2020/1620 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nin 191/1. maddesi uyarınca hükmolunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen ceza tekerrüre esas alınmış ise de, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 7/2. maddesinde "Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191. madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir." şeklindeki düzenleme karşısında, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırıldıktan sonra sonucuna göre bu ilamın ya da sanığın adli sicil kaydında yer alan diğer hükümlülükleri nedeniyle TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.