Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/6071 Esas 2018/4079 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5607 sayılı Kanun"un 3/1, TCK"nın 62, 52/2-4 ve 51/1-3-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının, 29/11/2012 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/3. maddesinde belirlenen bir aylık süre geçtikten sonra, 28/05/2013 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10.04.2007 tarih ve 2007/8-78 Esas ve 2007/85 Karar sayılı kararında vurgulandığı üzere, 5271 sayılı CMK"nın 331/4 maddesi kapsamında, adli tatile rastlayan sürelerin işlemeyeceği, tebligat adli tatilden önce yapılmış ve sürenin sonu adli tatil içine denk geliyorsa, temyiz süresinin, adli tatilin bitiminden itibaren üç gün uzatılmış sayılacağının anlaşılması karşısında, sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığa 19/07/2013 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz süresinin son günü olan 26/07/2013 tarihinin adli tatil içinde olduğu, sanığın hükmü 12/08/2013 tarihinde temyiz ettiği, bu nedenle temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenilerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana telefonda kendisini emniyet mensubu olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 30/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.