Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2409 Esas 2020/3273 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, dava dışı işçinin iş mahkemesinde açmış olduğu davanın kabul edilmesi üzerine dava dışı işçi tarafından davalı şirket ve davacı müvekkil aleyhine başlatılan takipte müvekkil 17.343,87 TL ödeme yapıldığını, açılan rücu davası sırasında davalı şirketin davadan önce iflas ettiğinin öğrenilmesi üzerine davanın tefrik edildiği, alacağın masaya kaydedilmesi için iflas idaresine başvurulduğunu, iflas idaresince alacığın ihtilaflı alacak olarak birinci sıraya kaydedilerek red edildiğini ileri sürerek alacağının masaya kaydını talep ve dava etmiştir.
Davalı iflas idaresi vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, yapılan hesaplama sonunda davacının davalı müflise rücu edebileceği miktarın 7.591,71 TL olduğunu, bu miktara ödeme tarihinden itibaren İİK 196 maddesi uyarınca yasal faiz işletilmesi gerektiği anlaşılmakla davanın kısmen kabulü ile davacının 7.591,71 TL alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.