Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4966 Esas 2014/13209 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4966
Karar No: 2014/13209
Karar Tarihi: 24.12.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4966 Esas 2014/13209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Ankara'da bir Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, görevlileri yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından sanıklara verilen hükümlerin temyiz incelemesini yapmıştır. Mahkeme, görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanıkların mahkumiyet hükümlerini onamış, ancak mağdur polis memurlarının yargı görevi yapan kişilerden olmadığına dikkat çekerek sanıklar hakkında TCK’nın 265/1. madde ve fıkrası yerine 265/2. madde ve fıkrasının uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, birden fazla kamu görevlisine karşı direnme suçunu işleyen sanıklar hakkında verilen cezanın TCK’nın 43/1. maddesiyle artırılmayarak eksik ceza tayin edilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Kasten yaralama suçundan da sanıklara ceza verilmesi gerektiğini belirten mahkeme, sanık Mesut'un iki mağdura yönelik kemik kırığı oluşturacak şekilde kasten yaralama suçundan ayrı ayrı mahkumiyetine karar vermiş, Sanık Sevim'in ise bu suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Kamu görevlisi sanıklara karşı görevleri nedeniyle kasten yaralama suçunu işleyen sanıklar hakkında TCK'nın 86/3-c maddesinin uygulanmaması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK’nın 6/1d. maddesi, TCK’nın 265/1. maddesi,

5. Ceza Dairesi 2013/4966 E. , 2014/13209 K.

"İçtihat Metni"

Esas No : 2013/4966
Karar No : 2014/13209
Tebliğname No : 4 - 2011/121396
MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2010
NUMARASI : 2010/1216 Esas, 2010/1074 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdur polis memurlarının TCK 6/1d. maddesi kapsamında yargı görevi yapan kişilerden olmadığı gözetilmeyerek sanıklar hakkında TCK"nın 265/1. madde ve fıkrası yerine 265/2. madde ve fıkrasının uygulanması,
Birden fazla kamu görevlisine karşı direnme suçunu işleyen sanıklar hakkında verilen cezanın TCK"nın 43/1. maddesiyle artırılmayarak, eksik ceza tayin edilmesi,
Kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde ise,
Olay tutanağı ve mağdur beyanları içeriğine göre mağdur Şakir"in parmağındaki kırığın sanık Mesut"un kapıyı kapatması sırasında, mağdur Hayati"nin kuyruk sokumundaki kırığın ise içeriye girdiklerinde yine Mesut"la mücadele ederken yere düşmesi sonucu meydana geldiği, sanık Sevim"in mağdurlara yönelik eylemlerinin basit yaralama niteliğinde olup görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsuru olduğu anlaşılmakla; sanık Mesut"un her iki mağdura yönelik kemik kırığı oluşturacak şekilde kasten yaralama suçundan ayrı ayrı mahkumiyetine, sanık Sevim"in ise bu suçtan beraetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Kamu görevlisi sanıklara karşı görevleri nedeniyle kasten yaralama suçunu işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 86/3-c maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.