Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13198 Esas 2020/4048 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13198
Karar No: 2020/4048
Karar Tarihi: 04.03.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13198 Esas 2020/4048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2002 yılında birden fazla kişiyle birlikte müştekinin işyerine zorla girmiş, suç işleyip malları ve parayı çalmıştır. Bu eylem, hırsızlık suçunu oluşturmaktadır. Mahkeme, bu suçun 765 Sayılı Kanun'un 493/1, 522/1, 80 maddeleri ile 5237 Sayılı Kanun'un 142/1-b, 143, 116/2, 116/4, 119/1-c, 151/1, 43 maddelerinde düzenlendiğine karar vermiştir.
Kararın dava zamanaşımı açısından incelenmesi sonucunda, 765 Sayılı Kanun'un öngördüğü cezanın türü ve üst sınırına göre, bu suç için belirtilen 15 yıllık dava zamanaşım süresinin 5237 Sayılı Kanun'un belirlediği dava zamanaşımından daha lehe olduğu belirlenmiştir. Ancak, sanığın suçu tarihinde dolan zamanaşımı süresi nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 765 Sayılı Kanun'un 493/1, 522/1, 80 maddeleri: Hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırını belirler.
- 5237 Sayılı Kanun'un 142/1-b, 143, 116/2, 116/4, 119/1-c, 151/1, 43 maddeleri: Hırsızlık suçu için düzenlemeler içerir.
- 5237 Sayılı TCK'nın 7. maddesi: Kanunun suç ve cezaları düzenleyen hükümlerinin geçmişi hakkındaki düzenlemeleri belirler.
- 5252 Sayılı Kanun'un 9. maddesi: Dava zamanaşımı süresi hakkında düzenlemeler içerir.
- 102/3 ve 104/2, 104/3 maddeleri: Hakkında dava açılan, ancak yakalanmadığı ya da mahkumiyetine karar verilemediği suç için belirlenen zamanaşımı süresini belirler.
- 66/1-d,

2. Ceza Dairesi 2019/13198 E. , 2020/4048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 2002 yılı Mayıs ve Haziran ayları içerisinde gece 00:00 saatlerinde birden fazla kişi ile müşteki ...’ın işyerinin duvarını delerek içeriye girip suça konu malları ve parayı çalması şeklindeki eylemlerinin, 765 sayılı Kanun"un 493/1, 522/1, 80 maddeleri ile 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b, 143, 116/2, 116/4, 119/1-c, 151/1, 43 maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı Kanun"un 493/1, 522/1, 80 maddelerinde öngörülen hırsızlık için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2, 104/3 maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-d, 67/4 maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımından daha lehe olduğu belirlenmekle yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı Kanun"un 493/1, 522/1, 80 maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2, 104/3 maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, suç tarihinden inceleme tarihine kadar dolmuş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sanık hakkında açılan kamu davasının, CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.