MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03/06/2013 tarih ve 2012/108-2013/142 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2007/70820 sayılı "..." ibaresi için 29. ve 30. sınıflarda marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya müvekkilince yapılan itirazın TPE YİDK"nca nihai olarak reddedildiğini, davalı şirkete ait başvurunun tescili halinde müvekkiline ait "... ibareli markalarla karışıklığa yol açacağını, davalı şirketin müvekkilinin tanınmışlığından yararlanacağını, markalar arasında idari/işletmesel bağlantı kurulabileceğini, müvekkiline ait markanın ayırt edici karakterinin zedeleneceğini ileri sürerek, TPE YİDK’nun 25.08.2009 tarih ve 2009-M-3889 sayılı kararının iptali ile davalı şirket başvurusunun tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, taraf markaları arasındaki mal ve hizmet farklılığı nedeniyle iltibas tehlikesinden söz edilemeyeceğini, gıda ürünleri üzerinde tescili istenen davalı markasının davacının markalarından haksız faydalanmasının veya davacı markalarının itibarına zarar vermesinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, tarafların aynı alanda faaliyet göstermediklerini, markaların farklı mal ve hizmetleri kapsadığını, tüketiciler tarafından karıştırılmayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markalarının kapsadığı mal ve hizmetler ile davalı şirket başvurusundaki malların tamamen farklı türde oldukları, 35.08 alt sınıf hizmetlerin tüm mallar yönünden tescil edilmiş gibi bir koruma sağlamayacağı, "..." ibaresinin ayırt edicilik düzeyinin düşük olduğu, davacının dava konusu marka başvuru tarihi itibariyle tanınmışlığını kanıtlayamadığı, ortalama tüketicinin markaları karıştırmayacağı, 556 sayılı KHK"nın 8/4"üncü maddesi koşullarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.