Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2010/2336 Esas 2010/2893 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 20.12.2006 gününde verilen dilekçe ile ve birleşen dosyada geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15.09.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili ile davalı ... vekili ve davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, yerel mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalılara yükletilmesine Harçlar Kanunun 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 17.03.2010 tarihinde oyçokluğuile karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Bilirkişinin 17.11.2008 tarihLİ raporu eki krokiden gerek 70 gerekse 71 sayılı parsellerin batısının “...” olarak bilinen dere yatağı olduğu, mahkemece davacıların bu dere yatağı üzerine izin alıp köprü yapmaları koşuluyla geçit tesisine karar verildiği görülmektedir.
Dere yatakları devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerdendir. Türk Medeni Kanununun 715.maddesinde bu gibi yerlerin kimsenin mülkiyetinde olmadığı ve hiçbir şekilde özel mülkiyete konu teşkil etmeyeceği hükme bağlanmıştır. Dolayısıyla bu gibi yerler insan eli ile yapılacak müdahale sonucu bir veya birkaç kişinin yararlanmasına elverişli hale getirilemez. Çünkü, yararları kamuya ait mallardandır. Hal böyle olunca, davacı parselleri yararına dere yatağı aracı yapılarak geçit kurulamaz. Geçit yerinin başka alternatiflerden aranması gerekeceğinden kararın bozulması görüşü ile onama kararına katılmıyorum.