Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9816 Esas 2020/1613 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9816
Karar No: 2020/1613
Karar Tarihi: 20.02.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9816 Esas 2020/1613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir davaya ilişkindir. CMK'nin belirli hükümleri uyarınca, suçun işlendiği tarihten hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği tarihe kadar dava zamanaşımı süresinin işlediği belirtilmiştir. Sanığın suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan \"hüviyet cüzdanı, pasaport gibi belgelerde sahtecilik\" suçunun cezasının üst sınırına göre tabi olduğu ve dava zamanaşımının sanığın temyiz talepleri karara bağlanmadan önce gerçekleştiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına ve kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 231/8, 223/8; 5237 sayılı TCK'nun 7, 765 sayılı TCK'nun 350/2-3, 102/4, 104/2; 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun\"un 9. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2019/9816 E. , 2020/1613 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca suçun işlendiği tarihten hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 30.03.2010 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 28.05.2015 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle, 28.01.2010 tarihli hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 30.03.2010"dan itibaren deneme süresi içinde ikinci suçun işlendiği tarih olan 17.11.2013 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan “hüviyet cüzdanı, pasaport gibi belgelerde sahtecilik” suçunun 765 sayılı TCK"nin 350/2-3 maddesindeki cezasının üst sınırına göre tabi olduğu aynı Kanun"un 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 23.04.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun‘un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.