Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2536 Esas 2019/1436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018-31.12.2018 tarihleri arasında 47.530,00-TL, 01.01.2019 tarihinden sonra verilen kararlar için 58.800,00 TL"dir.Dosya içeriğine göre İlk Derece Mahkemesince verilen 43,603,74 TL maddi tazminat ve 40.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir. Verilen bu karara davalılar vekillerince istinafa başvurulması üzerine ...Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"nce HMK’nın 353-(1) b)2 maddesi gereğince; davalılar vekillerinin diğer istinaf nedenlerinin reddi ile manevi tazminatın yükseliğine ilişkin istinaf başvurularının kabulü ile ... 1, İş Mahkemesinin 2015/900E.- 2017/1044 K sayılı kararının kaldırılmasına, davacının davasının Kısmen Kabulü ile, 43.603,74 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 26/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davacı vekili 30/10/2017 tarihli dilekçesi ile Yerel Mahkeme kararının isabetli olduğunu belirterek Yerel Mahkemece hüküm altına alınan 40.000,00 TL manevi tazminatı benimsemiştir. O halde taraf vekillerinin temyize getirdiği uyuşmazlıkların değeri yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a, 366. ve 352. maddeleri uyarınca ayrı ayrı reddi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin temyiz edilen maddi ve manevi tazminat miktarları temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından ayrı ayrı REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacı ile davalı şirkete iadesine
28/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.