2. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/19311 Karar No: 2014/844
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/19311 Esas 2014/844 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2013/19311 E. , 2014/844 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İstanbul 5. Aile Mahkemesi TARİHİ :05.03.2013 NUMARASI :Esas no:2010/1063 Karar no:2013/129
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından; kadının davasının ve fer"ilerinin kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece davacı-davalı koca ağır kusurlu kabul edilerek her iki boşanma davası kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalı-davacı kadının babası kanser hastası olan kocasına manevi olarak destek olmadığı, kısa süreliğine dahi kocanın kardeşlerinin evlerinde kalmasını istemediği, bu nedenle çıkan tartışmada eşine hakaret ettiği, babasının eşine yönelik hakaretine de sessiz kaldığı; davacı- davalı kocanın ise aynı tartışmada eşine basit fiziksel şiddet uygulayıp onu ve ailesini evden kovduğu anlaşılmaktadır. Davacı-davalı kocanın kanser hastası olan babasından dolayı ailesiyle ilgilenmesi de kocaya kusur olarak yüklenemez. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu; gelişen bu olaylar karşısında, evliliğin devamında korunmaya değer bir yarar kalmadığının ve Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesindeki boşanma koşullarının kadının boşanma davası yönünden de gerçekleşmiş olduğunun kabulü gerekir. Durum böyle iken yerel mahkemece davacı-davalı kocanın ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de; davalı-davacı kadının davasında verilen boşanma kararı sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı-davalı kocanın, kadının boşanma davasının kabulüne dair temyiz itirazlarının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HUMK md.438/son) ve davacı-davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. 2-Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanmada tarafların eşit kusurlu olduğu anlaşıldığından, davalı-davacı kadın yararına maddi (TMK mad. 174/1) ve manevi (TMK 174/2) tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.20.01.2014 (Pzt.)