Davacı, 3201 sayılı Kanun"a göre yaptığı borçlanma dikkate alınarak, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, 3201 sayılı Yasa gereğince yurt dışında geçen çalışmalarını borçlanan davacının sigorta başlangıcının Almanya’da çalışmaya başladığı tarih olduğunun ve 06.06.2007 tahsis talep tarihine göre 01.07.2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Dairemizin, davacının Alman Rant Sigortasına giriş tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıcı olarak kabulü ile tahsis talebinin buna göre değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davacının 01.07.2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiş ve bu karar süresinde Kurum vekilince temyiz edilmiştir.
Davacının 01.07.2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine dair verilen karar hatalı olmuştur.
Davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 07.06.1973 olduğu ve tahsis talep tarihi olan 06.06.2007 tarihi itibari ile 3201 sayılı Yasa kapsamında Almanya"da geçen 07.06.1973-07.01.1984 tarihleri arasındaki 3810 gün çalışmasını borçlanmak için Kurum"a başvurduğu ve 3610 güne karşılık gelen borçlanma bedelini ödediği, 15 yılı aşkın sigortalılık süresinin ve 3600 günü aşan pirim ödemesinin bulunduğu konusunda ihtilaf yoktur. Uyuşmazlık, davacının yaşlılık aylığı şartlarının yurt dışı borçlanmasını yaptığı tarih olan 12.03.2007 tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa’nın 60/A-b maddesi uyarınca mı, yoksa 25.08.1999 tarih ve 4447 sayılı Yasa"nın 17. maddesi ile 506 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 81. madde hükümlerine göre mi belirleneceği noktasında toplanmaktadır.
506 sayılı Yasa"nın geçici 81. maddesi A bendinde, bu yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önceki yürürlükte bulunan hükümlere göre yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazanmış olanlar ile sigortalılık süresi 18 yıl ve daha fazla olan kadınlar ve sigortalılık süresi 23 yıl ve daha fazla olan erkekler hakkında, bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce yürürlükte bulunan hükümler uygulanacağını kabul etmiş ve aynı maddenin devamındaki bentlerde de kademeli olarak yaşlılık aylığı koşulları sıralanmıştır.
Yurt dışı hizmet borçlanmasının yapıldığı 12.03.2007 tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasa’nın 60/A-b maddesi ile ise sigortalının yaşlılık aylığından yararlanabilmesi için kadın ise 58, erkek ise 60 yaşını doldurmuş olması, 25 yıldan beri sigortalı bulunması ve en az 4500 gün prim ödemesi gerektiğini kabul etmiştir.
Somut olayda davacı, 3201 sayılı Yasa kapsamında Almanya"da geçen 07.06.1973-07.01.1984 tarihleri arasındaki 3610 gün çalışmasına karşılık gelen 12.635 Doları Kurum"a 04.06.2007 tarihinde ödemiştir. 4447 sayılı Yasa’nın 17. maddesi ile 506 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 81. maddesinin yürürlüğe girdiği 08.09.1999 tarihinde Türkiye"de sosyal sigortalar kapsamında sigortalı olarak çalışması bulunmadığı gibi, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılmış bir borçlanma da bulunmamaktadır. Bu durumda, davacının yaşlılık aylığı bağlanma koşullarının 3201 sayılı Yasa kapsamında Kurum"a borçlanmanın yapıldığı 24.08.2007 tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasa’nın 60/A-b maddesine göre değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 08.07.2009 gün ve E:2009/21-309, K:2009/322 sayılı kararı da bu doğrultudadır.
Kabul ve uygulamaya göre de 01.07.1952 doğumlu davacının 55 yaşını doldurduğu 01.07.2007 tarihini takip eden aybaşı olan 01.08.2007 itibaren yaşlılık aylığına hak kazanacağının göz ardı edilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.
