MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/11/2014 tarih ve 2014/709-2014/709 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı ..... arasında yapılan genel kredi sözleşmesine davalı....."nin kefil olduğunu, kredi borçlarının ödenmediğini, asıl borçlu ve kefil hakkında icra takibi yapıldığını, kefil olan ..."ye ait mal varlığının bir kısmının ..."ye hileli olarak devredildiğini, ...."nin paravan bir şirket olduğunu ileri sürerek, davalı ... tarafından sahip olunan tüm mal varlığının davalı ..."ye aidiyetinin tespitine, Borçlar Kanununun 19. ve devamı maddeleri uyarınca tarafların tasarruflarının iptaline, 4.078.012,55 TL alacağın davalı ..."den müteselsilen tahsiline, ..."nin taşınır ve taşınmaz malları ile üçüncü kişilerdeki hak ve alacakları için ihtiyati haciz kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, asıl uyuşmazlığı çözecek nitelikte ihtiyati tedbir kararı verilemeyeceği, davacının talebinin davanın esasına çözer nitelikte olduğu gerekçesiyle, ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, deeğrlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve İcra İflas Kanunu"nun 257. maddesi koşullarının gerçekleşmiş bulunmamasına göre, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili ile mümeyyiz karşı taraf vekilinin temyiz ititrazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) harçtan muaf olduğundan, harç alınmasına mahal olmadığına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.