Davacı,  davalı işveren nezdinde 01.07.2000-22.12.2000 ile 26.04.2001-01.07.2004 tarihleri arası çalıştığının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara,  toplanan delillere,  hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı S.G.K ve işveren vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı Kalkınma Kooperatifi işyerinde  01.07.2000-22.12.2000 ve 26.04.2001-01.07.2004  tarihleri arasında kantarcı olarak hizmet akdine dayalı ve sürekli çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının 26.04.2001-01.07.2004  tarihleri arasında davalı  işyerinde 1.145 gün çalışmasının bulunduğunun tespitine, fazla istemin reddine  karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalı Kalkınma Kooperatifi  işyerinden işe giriş bildirgesinin ve her hangi bir hizmetinin bildirilmediği, .... sigorta nolu A.Köyü Muhtarlığı  işyerinin 1.8.1966  tarihinde, .. sigorta nolu A.Tarımsal Kalkınma Kooperatifi işyerinin 28.6.2006 tarihinde  506 sayılı Yasa kapsamına alındığı,  ücret ödemesine ilişkin her hangi bir belgenin bulunmadığı, dönem bordrosunun düzenlenmediği,  davalı işverene ait imzalı fatura ve tahsilat fişlerinin olduğu ancak  imzaların davacıya ait olup olmadığı yönünde inceleme yapılmadığı, işçilik alacakları davasında davacının 1.7.2000-1.7.2004 tarihleri arasındaki 4 yıllık kıdemi esas alınarak bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alındığı, mahkemece komşu işveren  olarak dinlenen tanık beyanlarında; davacının Kooperatifte kantarda çalıştığı kavun sezonunda yoğun olarak diğer dönemlerde ise arada sırada çağrıldığında kantarın başına geldiğinin belirtildiği, işçilik alacağı davasındaki tanık beyanlarında da davacının kantarda 3-4 yıl fiş kesip, devamlı çalıştığının belirtildiği görülmektedir.    
Somut olayda uyuşmazlık çalışmanın mevsimlik iş niteliğinde olup olmadığı noktasındadır. Niteliklerinden ötürü bir yıldan az süren mevsim veya kampanya işlerinde çalışanlar mevsimlik işçi olarak adlandırılırlar. Ayrıca, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi (1475 sayılı Kanun’un 61. maddesi) gereğince 7.5 saatlik çalışma süreleri bir gün kabul edilmektedir.
Mahkemece 26.4.2001 tarihinden  önceki dönemin hak düşürücü süreden reddi doğru ise de; kabul edilen 26.4.2001-1.7.2004 tarihleri arasındaki süre yönünden, davacının yaptığı iş itibariyle işin belli aylarda yoğun olup, diğer aylarda iş oldukça kantarda tartma işini yaptığı anlaşılmaktadır. Yoğun çalışma dışındaki dönemde kantar fişleri kontrol edilerek, davacının günlük mesaisinin ne kadarını bu işe tahsis ettiği, her gün çalışıp çalışmadığı, kantar fişleri, gelir gider defterleri...gibi belgeler ile, yapılan işin niteliği de göz önünde tutularak yeterli araştırma ve değerlendirme yapılmamıştır.     
Yapılacak iş;  davalı Kooperatifin eski bekçisi ile tespiti istenen dönemde görev yapan Kooperatif Başkanı ve Yönetim Kurulu üyelerinin de beyanlarına  başvulurup, yoğun çalışma dışındaki dönemde kantar fişleri kontrol edilerek, davacının günlük mesaisinin ne kadarını bu işe tahsis ettiği, her gün çalışıp çalışmadığı, kantar fişleri, gelir gider defterleri...gibi belgeler ile, yapılan işin niteliği de göz önünde tutularak yeterince araştırılıp, gerekirse kantar fişi ve tahsilat faturaları üzerinde imza incelemesi yapılıp, mevsimlik çalışma dışındaki dönemlerde geçici olarak çalışıldığının anlaşılması halinde, çalışılan sürenin her 7,5 saatini 1 gün olarak kabul etmek, yoğun çalışılan mevsimlik çalışma günlerinde ise çalışılan her bir günün sigortalı çalışma günü olarak kabulü ile sonuca gitmektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme sonucu, 26.04.2001-01.07.2004  tarihleri arasındaki döneme ilişkin istemin tümüyle kabul edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi