Kamu malına zarar verme - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2333 Esas 2020/5886 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2333
Karar No: 2020/5886
Karar Tarihi: 18.06.2020

Kamu malına zarar verme - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2333 Esas 2020/5886 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme ve tehdit suçlarından mahkum olmuştur. Temyiz istemine yönelik yapılan incelemede, tehdit suçuna tayin edilen 300 TL adli para cezasının cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığına karar verilmiştir. Kamu malına zarar verme suçuna ilişkin olarak ise, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı bir iptal kararının da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca verilen adli para cezalarının 3000 TL'ye kadar olanları kesinleştiğinden, tehdit suçu için tayin edilen 300 TL adli para cezasına ilişkin hükmün temyiz edilemeyeceği vurgulanmıştır. Kamu malına zarar verme suçu ile ilgili olarak sanığın temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2020/2333 E. , 2020/5886 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tehdit suçundan dolayı tayin edilen 300 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.