11. Hukuk Dairesi 2014/17387 E. , 2015/2735 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/05/2014 tarih ve 2011/481-2014/290 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı mirasçıları vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 19.292 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanun"la değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline miras yoluyla 1938 yılında ihraç edilmiş 1949-1958 dönemine ilişkin on adet tahsil edilmemiş kuponunu da ihtiva eden bir adet 20 TL nominal bedelli devlet tahvilinin intikal ettiğini, tahvillerin ödemesinden her iki davalının da sorumlu olduklarını ileri sürerek, şimdilik 1.000 TL tahvil bedelinin kuponların üzerindeki tarihten ödeme gününe kadar işleyecek faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesiyle talep sonucunu 13.906.901,93 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, dava konusu tahvilin zamanaşımına uğradığını, dava tarihinde anılan tahvilin hiçbir değer ifade etmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tahvilin 1938 tarihli 3332 sayılı Kanun kapsamında ihraç edildiği, Kanun"un 1. maddesi delaleti ile 2094 sayılı Kanun"un 10. maddesine tabi olduğunun ifade edildiği, bu maddede, faiz kupon bedellerinin tediye tarihinden itibaren 5 yıl, ana para bedelinin ise tediye tarihinden 10 yıl geçtikten sonra hazine lehine zamanaşımına uğrayacağının düzenlendiği, tahvil ve kuponların üzerinde yer alan açıklamalarda son faiz kuponunun ödeme tarihinin 01/05/1958 olduğu, buna göre en son kupon faiz ödemesinin 01/05/1963, tahvil anaparasının ise 01/05/1968 tarihine kadar ödenmesi gerektiği, dava konusu devlet tahvillerinin zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı mirasçıları vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı mirasçıları vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı mirasçıları vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 123,60 TL temyiz başvuru harcı ile 27,70 TL temyiz ilam harcının davacı mirasçılarından alınmasına, 27.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
