Esas No: 2019/3458
Karar No: 2022/645
Karar Tarihi: 18.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3458 Esas 2022/645 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum oldu. Ancak, sanığın temyiz nedenlerinden biri olan zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması ve diğeri olan koşullu salıverilme konusunda Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına uyulmaması nedeniyle, hüküm bozuldu. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hakların uygulanması yeniden değerlendirilecek. Kararda, TCK'nin 207/1. maddesi ve 43/1. maddesi hakkında da bilgi verildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı, suça konu edilen sanığın katılandan 30.000 TL parayı aldığı, daha sonra söz konusu paranın Milli Emlak Müdürlüğüne yatırıldığını belirtir sahte alındı belgesi ve Adalet Bakanlığı Ceza Tevkif Evleri Genel Müdürlüğüne 14.12.2010 tarihinde dilekçe ile başvurduğu, bu başvuruya istinaden Genel Müdürlük tarafından kendisine 21.12.2010 tarihinde olumsuz olarak cevap verilmesine rağmen sanığın söz konusu belge üzerinde tahrifat yaparak sahtesini oluşturduğu belgenin aslı elde edilmeden fotokopi belge üzerinden dava açılmış olması ve dosya içerisinde belge aslının temin edilemediğinin anlaşılması karşısında; suç teşkil eden tek bir belge bulunduğundan, bu yönüyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden, TCK'nin 207/1. maddesine göre belirlenen temel cezanın TCK'nin 43/1. maddesi uyarınca artırılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden, koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasının Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 18.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
