Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19267 Esas 2020/4013 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19267
Karar No: 2020/4013
Karar Tarihi: 26.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19267 Esas 2020/4013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir olayda sanıkla müşteki arasındaki tartışmanın kavgaya dönüştüğünü ve hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığının tespit edilemediğini belirtti. Bu nedenle, sanığın kendisinin de yaralandığı ve müştekinin sanığa karşı kasten yaralama ve tehdit suçlarından hüküm alması kararının açıklanmasının geri bırakıldığı ifade edildi. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve mahkeme kararı bozuldu. İlgili kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi hakkında haksız tahrik ve 53. maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilen Anayasa Mahkemesi kararı olarak açıklandı.

3. Ceza Dairesi 2019/19267 E. , 2020/4013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılana yönelik hakaret suçundan verilen karara ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde ise;
a) Arkadaş olan taraflar arasında çıkan tartışma ve küfürleşmenin kavgaya dönüştüğü olayda ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilememesi halinde, aynı olayda sanığın kendisinin de yaralandığı, müştekinin sanığa karşı kasten yaralama ve tehdit suçlarından hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olması karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.