MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/04/2012 gün ve 2011/87-2012/91 sayılı kararı bozan Daire’nin 20/02/2014 gün ve 2012/11833-2014/2980 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalılardan ... "nin asıl borçlu diğer davalıların kefil olarak imzaladıkları kredi sözleşmesinden doğan borcun ödenmediğini, 10.04.2008 tarihinde.... Noterliği"nin ihtarnamesi ile hesabın kat edilip, 447.330,02 TL’nin ödenmesinin talep edildiğini, bu arada krediye teminat olarak davalılar tarafından bankaya verilen ve ciro edilen senetlerin de icra takibine konulduğunu, bu takiplerin işlem yapılmadığından takip edilmediği için iptal edildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 18.01.2007, 25.10.2007, 17.10.2007 tarihli kredilere dayanılarak ödenmeyen 15.000 TL"nin hesabın kat edildiği 20.04.2008 tarihinden itibaren %72 faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizin 2012/11833 E,2014/2980 K sayılı ilamıyla ilamda yer alan gerekçelerle bozulmuştur.
Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, temyiz eden davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 27.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.