Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/12853 Esas 2015/2722 Karar Sayılı İlamı

ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/12/2012 gün ve 2011/17-2012/237 sayılı kararı onayan Daire’nin 03/06/2014 gün ve 2013/3564-2014/10380 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %10 payına sahip olduğunu, 27.03.2009 tarihine kadar şirketin yönetim kurulu üyesi ve başkan yardımcısı olarak görev yaptığını, %90 hissesinin ise ... ailesine mensup ortaklara ait bulunduğunu, 2005 yılına kadar hiç bir sorun yaşanmadığını, büyük hissedar ... "nun kızı ..."ün şirket bünyesinde işe başlaması sonrasında müvekkilinin dışlanmaya başladığını, yönetim kurulu üyeliğinden ayrılmak zorunda kaldığını, 19.08.2009 tarihli genel kurul toplantısında 2002 ve 2003 yıllarına ait dağıtılmamış kârların dağıtımına karar verilmesine rağmen aynı genel kurulda kar dağıtımı neticesi net kar paylarının şirkete borcu olan ortakların borçlarından mahsup edilmesi hususunda yönetim kuruluna yetki verilmesi yönünde de karar alındığını, bu kararların çelişkili bulunduğunu, müvekkilini zor durumda bırakmak ve hisselerini hakim hissedar tarafından ucuza hatta bedelsiz olarak elinden almak amacını taşıdığını, TTK ve BK hükümleriyle bağdaşmadığını ileri sürerek, mahsup kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2013/3564 E,2014/10380 K sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili karar düzelme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.