Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/12790 Esas 2015/2721 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/12/2011 gün ve 2044/620-2011/224 sayılı kararı onayan Daire’nin 10/04/2014 gün ve 2012/13253-2014/7099 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” karakterlerinin ve lisanslı malzemelerin telif hakkının sahibi olduğunu, davacı ile ... arasında 01.01.1999 tarihli lisans sözleşmesi akdedildiğini, sözleşmenin eki olarak müvekkili ile ..., ..., ..., ... arasında lisans anlaşmasının ... tarafından ihlali durumunda müvekkilinin kayıp ve masraflarını tazmin etmek üzere garanti sözleşmesi imzalandığını, davacının aynı davalı ve garantörler arasında lisans bölgesi Rusya ve Türk Cumhuriyetleri olmak üzere benzer şartlarda bir lisans ve garanti sözleşmesi daha imzalandığını, bu lisans sözleşmelerinin çeşitli maddelerinin davalı şirket tarafından ihlal edilmesi üzerine, müvekkili tarafından 03.02.2000 ve 23.10.2000 tarihli ihtarnamelerin gönderilerek ihlallerin giderilmesinin istendiğini, ancak bir sonuç alınamadığını ileri sürerek, her iki sözleşme çerçevesinde garanti edilmiş asgari telif ücreti olan yıllık 15.000 Pound üzerinden 1999 ve 2000 yılları için hesap edilen 60.000 Pound ve bunun faiz ve fer"ilerinden oluşan alacaklarından, şimdilik 30.000 Pound"luk kısmının faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar Tasfiye Halinde ..., ... ve ... vekilleri davanın reddini savunmuş, diğer davalılar savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın davalı şirket, ... ve ... vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 2012/13253 E, 2014/7099 K. sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.