Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/827 Esas 2015/2716 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/827
Karar No: 2015/2716
Karar Tarihi: 27.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/827 Esas 2015/2716 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Almanya Eyalet Mahkemesi tarafından verilen ve kesinleşen bir kararın Türkiye'de tanınması ve tenfizi için dava açılmıştır. Mahkeme, MÖHUK'un 54. maddesi gereğince tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, MÖHUK'un 54. maddesi hakkında açıklamalar yapılmamıştır.
MÖHUK'un 54. maddesi, yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizi için gerekli şartları belirlemektedir. Buna göre, öncelikle kararın verildiği mahkemenin yetkili olması, hükmün kesinleşmiş olması, kararın Türkiye'de kamu düzenine aykırı olmaması ve Türkiye'de icra edilebilir olması gerekmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2015/827 E. , 2015/2716 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada . Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/11/2014 tarih ve 2014/500-2014/631 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya .... Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 09.04.2009 tarih ve I-P O 130/09 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tanıma ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.