Tebliğname No : 1 - 2012/117313
MAHKEMESİ : Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 29/12/2011, 2010/70 (E) ve 2011/477 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; aralarında anlaşmazlık bulunan sanık ile mağdurun, tanık Adem’in berber dükkanında karşılaştıklarında taraflar arasında çıkan tartışma sonrası sanığın mağdurun batın, uyluk, diz ve kalça bölgelerinden bıçaklayarak kaçtığı, batın bölgesindeki darbenin batına nafiz olup karaciğerde yaralanmaya ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, diğer darbelerin ise hayati bölgelerde olmayıp basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek nitelikte olduğu, engel durum olmamasına rağmen sanığın eylemine devam etmediği olayda;
a) Taraflar arasındaki husumetin düzeyi, yaraların niteliği, yaralamanın hareketli ortamda gerçekleşmesi, bir darbenin hayati tehlikeye neden olması ve eylemin sürdürülmemesi hususları birlikte dikkate alındığında, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu ve bu nedenle TCK.nun 61.maddesi gözönüne alınarak silahla kasten yaralama suçundan teşdiden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, suçun niteliğinde hataya düşülerek kasten insan öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
b) Mağdurun soruşturma aşamasındaki anlatımları ile tanık Adem’in beyanlarına göre, mağdurun sanığa yönelik tahrik oluşturan bir söz ve davranışı bulunmadığı halde, soyut olarak mağdurla sanık arasındaki önceye dayalı sürtüşme ve mağdurun sanığa ters bakmasından bahisle tahrik indirimi uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 21/11/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.