Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/1222 Esas 2015/2713 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1222
Karar No: 2015/2713
Karar Tarihi: 27.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/1222 Esas 2015/2713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, Almanya'da verilen bir kararın tanınması ve tenfizi talebiyle Asliye Hukuk Mahkemesi'ne başvurmuştur. Mahkeme, kararın tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili bu kararı temyiz etmiş fakat Yargıtay, davalı vekilinin itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Kararın sonunda MÖHUK'un 54. maddesi belirtilerek, mahkemenin kanuna uygun karar verdiği belirtilmiştir. MÖHUK'un 54. maddesi, yabancı bir devletin mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizi hakkında düzenlemeler yapmaktadır.

11. Hukuk Dairesi 2015/1222 E. , 2015/2713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/11/2014 tarih ve 2014/296-2014/586 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya .... Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 09.07.2012 tarih ve 5 U 160/11 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tanımasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"nın 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.