Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/607 Esas 2015/2712 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/607
Karar No: 2015/2712
Karar Tarihi: 27.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/607 Esas 2015/2712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı Almanya’da ki Mahkemenin aldığı bir kararı Türkiye’de ki mahkemeye taşıyarak tenfiz ettirmek istemiştir. Mahkeme, tenfiz şartlarının gerçekleştiğini belirterek davanın kabulüne hükmetmiştir. Davalı taraf temyiz etmiş ancak Yargıtay, gerekçe yapısının hukuka uygun olduğunu belirterek kararı onamıştır. Mahkemenin kararı MÖHUK'un 54. maddesi doğrultusunda verilmiştir.
MÖHUK'un 54. maddesi: \"Türk mahkemelerinde verilmiş bir kararın yabancı bir mahkeme tarafından verilen borç para veya borçlar için açılmış bir davada dayanak olarak gösterilmesi halinde, bu karar Türkiye'de tenfiz edilebilir.\"

11. Hukuk Dairesi 2015/607 E. , 2015/2712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/10/2014 tarih ve 2014/404-2014/520 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya .... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve her ne kadar tenfizi istenen yabancı mahkeme ilamının aslında yer alan .... esas numarası tercümesinde .... olarak yazılmış ise de, mahkemenin yabancı mahkeme ilamı aslındaki esas numarası üzerinden tenfize karar verdiği anlaşılmakla bu hususun esasa etkili bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.