MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/11/2014 tarih ve 2014/501-2014/632 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya ... Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 11.11.2010 tarih ve I-3 O 491/109 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yabancı mahkeme kararında kesinleşme şerhi bulunmaktaysa da, Adalet Bakanlığı aracılığı ile davalı şirkete yapılan karar tebliği geçerli sayılmayarak doğrudan posta yoluyla yapılan tebligat dikkate alınarak davalı şirketin temyiz istemi reddedildiğinden karar kesinleştirildiğinden ortada kesinleşmiş bir karar olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar vermiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin davalı şirket hakkındaki tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, yabancı mahkeme kararının tenfizi istemine ilişkin olup, mahkemece ortada kesinleşmiş bir karar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak, davalı şirket vekilince, kararın usulünce kesinleşmediği ileri sürülerek, Lahey Sözleşmesi uyarınca diplomatik yolla yapılan karar tebliğine itibar edilmememesi sonucu temyiz isteminin reddedildiğine dair mahkeme kararları sunmuşsa da, davalı ..., kararın kendisi yönünden kesinleşmediğini ileri sürmemiştir. Dosyaya sunulan belgelerden tenfizi istenen kararın Lahey Sözleşmesi uyarınca diplomatik yolla davalı ..."a 22.03.2011 tarihinde tebliğ edildiği, bu suretle davalı ... açısında tenfize konu kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, bu husus gözden kaçırılarak, tüm davalılar yönünden davanın reddine karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davalı şirket hakkındaki bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile davalı ... hakkındaki kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.