Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5119 Esas 2012/8430 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/5119
Karar No: 2012/8430
Karar Tarihi: 20.11.2012

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5119 Esas 2012/8430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi, D.K. isimli kişinin kasten öldürmeye teşebbüsten yargılanmasına karar verdi. Karar daha sonra Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından onandı. Ancak, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 448, 62, 51/1, 59 maddeleri ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 82/1-e, 35, 39, 62, 53 maddelerinin lehe karşılaştırılması yapılmadan hüküm kurulması nedeniyle karar bozuldu.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 448 maddesi: İşlenen suçların neticesi ve mahiyeti itibarıyla cezanın müşterek veya müstakil olarak verilmesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62 maddesi: Cezanın hangi hâllerde ertelenebileceği
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51/1 maddesi: Kasten öldürmede verilecek cezalar
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 59 maddesi: İşlenen suçların azmettirilmesinde verilecek cezalar
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 82/1-e maddesi: İşkence suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35 maddesi: Cezanın indirim sebepleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39 maddesi: Takdiri indirim nedenleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62 maddesi: İşlenen suçların niteliğine göre cezaların müstakil veya müşterek olarak verilmesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53 maddesi: Cezayı artırıcı nedenler

1. Ceza Dairesi 2012/5119 E. , 2012/8430 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2012/55023
MAHKEMESİ : Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 27/10/2011, 2011/150 (E) ve 2011/346 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü D.. K.. hakkında 765 sayılı TCK gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonucunda bozmaya uyularak kurulan hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlü müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Gerekçeli kararın beşinci sayfasında yapılan 765 sayılı TCK.nun 448, 62, 51/1, 59 maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nun 82/1-e, 35, 39, 62, 53 maddelerinin lehe kanun karşılaştırılmasında, temyiz denetimine olanak verecek açıklıkta uygulama yapılması gerekliliği gözetilmeyerek hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirmekle, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 20/11/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.