Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/22561 Esas 2022/398 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1)Mahkûmiyet; Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin19/09/2019 tarihli, 2018/909 esas ve 2019/574 sayılı kararı
2)İstinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanıklar müdafileri ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanıklar müdafileri ve sanık ...'ın temyiz isteklerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1)Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin, sanık ... yönünden; ''20/05/2018, 26/05/2018'', sanık ... yönünden ''04/06/2018, 01/07/2018'' olarak yazılması yerine sanık ayrımı yapılmaksızın suç tarihlerinin "15/05/2018" olarak yazılması,
2)Sanıklara verilen adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
3)İlk derece mahkemesi hükmünden sonra TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafileri ve sanık ...'ın temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün; 1)Gerekçeli karar başlığında suç tarihi kısmından "15/05/2018" ibaresinin çıkarılması ve yerine "sanık ... yönünden; ''20/05/2018, 26/05/2018'', sanık ... yönünden ''04/06/2018, 01/07/2018'' "ibaresinin eklenmesi,
2)Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragraflarına “...tamamının tahsil edileceğinin ” ibarelerinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ibarelerinin eklenmesi,
3)TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerlerine “Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesi,
Suretiyle hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteklerinin ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanıklar hakkındaki tahliye taleplerinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.