Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5114 Esas 2021/6555 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından tamamına yönelik olarak; davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla tazminatlar ile nafakaların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak görülen boşanma davasında mahkemece davanın kabulüne ve ferilerine hükmedilmiş, bu karara karşı davacı kadın tarafından tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz kanun yoluna başvurulmuş olup davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarı ile ortak çocuk yararına hükmedilen iştirak nafaka miktarları yönünden bozulmuş olup, tedbir nafakası yönünden bozma yapılmamıştır. Bozma kapsamı dışında kalan tedbir nafakası yönünden davalı erkek yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Yerel mahkemece davalı erkek yararına oluşan usuli kazanılmış hak gözetilmeksizin ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakasının da artırılmasına hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
3- Davacı kadın yararına 3.000 TL maddi- 4.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, kararın davacı kadın tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 12.03.2018 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmolunan tazminatların az olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı kadın yararına bu kez 8.000 TL maddi, 8.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.09.2021 (Salı)