Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42627 Esas 2022/714 Karar Sayılı İlamı

İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Edilen Daire Kararı : Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 12.05.2016 tarih, 2014/2981 Esas ve 2016/4833 Karar sayılı onama kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Bakırköy 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2012 tarih, 2010/567 Esas ve 2012/1454 Karar sayılı mahkumiyet hükmü
İtiraza Konu Olan Sanık : ...
Suç : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanık ... hakkında Bakırköy 23. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 21.06.2012 tarihinde 2010/567 Esas ve 2012/1454 Karar sayılı karar ile sanığın mahkumiyetine karar verilmiş, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 12.05.2016 tarih, 2014/2981 Esas ve 2016/4833 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiş ; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin bu kararına karşı "..Bakırköy 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2012 tarihli hüküm celsesinde sanığın başka suçtan Silivri 5 Nolu L tipi Ceza İnfaz kurumunda hükümlü olduğu, sanığın 10/05/2012 tarihli savunmasında duruşmalara ve karar celsesine katılma talebini belirttiği, sanığın hükmün verildiği 21/06/2012 tarihli celsede aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Silivri 5 Nolu L tipi Ceza İnfaz kurumunda bulunmasına rağmen karar celsesinde hazır bulundurulmadığı, böylece 5271 sayılı CMK'nin 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlandığı...” düşüncesi ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. Maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3.fıkrası uyarınca İTİRAZININ KABULÜNE,
Yargıtay(Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 12.05.2016 tarih, 2014/2981 Esas ve 2016/4833 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 21.06.2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 19.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.