MAHKEMESİ : Dikili Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2011/319-2013/91

Ö.. E.. ile İ.. E.. ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Dikili Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 14.03.2013 gün ve 319/91 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalılar İ.. E.. ve H.. E.. vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Ö.. E.. vekili, dava dilekçesinde; davacı ve davalılardan F.. ve A.. E.. ile Ö.. G.. ve S.. K..’ın tapu maliki A.. E..’nin çocukları ve torunları, diğer ortaklarında yine tapu maliki M.. E..’nin çocukları olduğunu A.. ve M.. E..nin kardeş olduklarını her iki kardeşin yaklaşık 42-43 adet tapuda kayıtlı taşınmazları bulunduğunu, A..’ın ölümü üzerine M.. E.. ile A..’ın çocukları arasında ½ oranında taşınmazların paylaşıldığını, A.. E..’nin de mirasçıları arasında aynı şekilde taşınmazları paylaştıklarını, ancak iki taşınmazın paylaşım dışında tutulduğunu, tapuda devir ve teslim işlemlerinin yapılmadığını, yapılan paylaşım sonucu 511 ada sayılı parselin davacı Ö.. E..’ye düştüğünü, 511 ada sayılı parselin ise M.. E..’nin ölümünden sonra çocuklarına kaldığını, rızai paylaşımı bütün davalıların kabul ettiğini, aksi halde kabul etmeyen davalılara yemin teklif edeceklerini açıklayarak 511 ada nolu parselin tapu kaydının iptali ile davacı Ö.. E.. adına, buna karşılık olarak 511 ada sayılı parseldeki Ö.., A.. ve F.. E.., Ö.. Girgin ve S.. K.. adına olan 12/24 payın iptali ile miras payları oranında davalılar A.. E.., H.. S.., F.. Ç.., H.. Efe, R.. E.. ve H.. E.. adlarına tapuya kayıt ve tescillerine karar verilmesini istemiştir.
Davalılardan İsmahan ve H.. E.. vekili; mirasçılar arasında paylaşımın yapılmadığını ve paylaşım yapılmış ise de buna ilişkin bir yazılı belgenin olmadığını açıklayarak açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Davalılardan Ö.. G.. ve S.. K.. ise 04.02.2010 tarihli yargılama oturumunda davayı kabul ettiklerini bildirmişlerdir. Diğer davalılara dava dilekçesi tebliğ edilmesine karşı dava oturumlarına katılmamışlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 511 ada 4 sayılı parselde davacı dışında davalıların miras bırakanları adına bulunan paylar bakımından tapu kaydının iptali ile Dikili Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2009/406 Esas - 367 Karar, 2003/6 Esas - 5 Karar, 2004/271 Esas -257 Karar ve 2010/65 Esas - 59 Karar sayılı, sırasıyla A.. E.., M.. E.., F.. ve H.. E..’nin veraset belgelerindeki payları oranında davacı adına tapuya kayıt ve tesciline, 511 ada 7 parsel sayılı hakkındaki isteğin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalılar İ.. E.. ve H.. E.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin davanın kabulüne ilişkin verilen ilk hükmünün; davalılar İ.. E.. ve H.. E.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde, 26.04.2011 gün, 2011/2198-2500 Esas ve Karar sayılı ilamı ile özetle; "…paylaşımın yapıldığı tarihin araştırılması, belirlenen tarihe göre taraf delillerinin toplanması, oluşacak duruma göre bir karar verilmesi …” gereğine işaret edilmek suretiyle bozma sevk edilmiştir. Bozma ilamına uyulmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuştur.
Davacı dava dilekçesinde A.. ve M.. E..’nin kardeş olduklarını, önce, A..’ın ölümünden sonra A..’ın çocukları ile M.. E.. arasında taşınmazların paylaşıma konu yapıldığını ve A.. mirasçılarına dava konusu 511 ada parselin verildiğini, daha sonra da A.. mirasçıları kendi aralarında yaptıkları paylaşımda bu yerin kendisine düştüğünü belirtmek suretiyle iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre A.. oğlu A.. E.. 1963 yılında ölmüştür. 511 ada sayılı toplulaştırma parseli ise, tapulamanın sayılı parseli olmaktadır. 1964 yılında yapılan tapulama çalışmaları sırasında sayılı parselin tespiti 15.07.1964 tarihinde ölü A.. mirasçıları adına tespiti yapılmış, daha sonra A.. oğlu M.. E..’nin bu tespite itiraz etmesi üzerine Tapulama Komisyonunun 04.03.1968 tarih ve 1289 sayılı kararı ile A.. evlatları M.. E.. ile ölü A.. E.. adlarına ½ oranında tespitine karar verilmiş ve bu karar taraflara tebliğ edilerek 12.07.1969 tarihinde kesinleşmiş ve tapu kaydı buna göre oluşmuştur. Yani mirasçılar adına değil adı geçen şahıslar adına tapu kaydı gerçekleşmiştir.
Dava, TMK"nun 676. maddesinde düzenlenen miras taksim sözleşmesine dayalı tapu iptali tescil davasıdır.
Davacı vekili, 04.11.2011 tarihli dilekçesinde dava konusu taşınmazın paylaşımının sözlü olarak 1974 yılında yapıldığını bildirmiş, yazılı belgeye dayanılmamıştır. Bu tarihte dava konusu 511 ada sayılı parsel (öncesi kadastronun 4parseli) tapuda ½ paylı olarak M..a E.. ile A.. E.. adına kayıtlı bulunmaktadır. Terekeye ait taşınmazlar, paylaşılması ya da elbirliği mülkiyetin paylı mülkiyete çevrilmesi ile miras malı olmaktan çıkar. Bu aşamadan sonra, paydaşlar arasındaki ilişki miras ilişkisi olmayıp mal ortaklığı olacağından, paylı mülkiyet esasına göre malik olan kişiler arasındaki paylaşım ve pay devrinin genel kurala göre tapu sicil memuru önünde resmi şekilde yapılması zorunludur. Somut olayda; paylaşımın yapıldığı 1974 yılında A.. E.. ile M.. E.. arasındaki paydaşlık ilişkisi paylı mülkiyet şeklindedir. Başka anlatımla, tapu pay sahipleri arasında önceden var olan mirasçılık ilişkisi ortadan kalkmıştır. Bu haliyle M.. E.. ile A.. E.. mirasçılarının aralarında yaptıkları ileri sürülen paylaşımın geçerli olduğundan söz edilemeyeceğinden, miras bırakan M.. E..’ye ait ½ oranındaki payı bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru olmamıştır.
Ancak davacı, 1963 yılında ölen A.. E.. mirasçısı olduğunu, 1974 yılında Abdullah’ın tüm mirasçılarının bir araya gelerek paylaşım yaptıkların ve dava konusu taşınmazın kendisine düştüğünü ileri sürmüştür. Miras bırakan A.. E.. adına bulunan ½ oranındaki pay bakımından elbirliği mülkiyeti söz konusudur. Tapuda elbirliği mülkiyeti esasına tabi taşınmazlar bakımından, TMK"nun 676/son maddesine göre mirasçılar arasında yapılan taksim sözleşmeleri yazılı olması şartı ile geçerli olup, sözleşmenin yazılı olması bir ispat şartı değil geçerlilik şartıdır. Somut olayda miras bırakan A..’ın 1963 yılında ölümünden sonra bütün mirasçıların katılımı ile yapılmış yazılı taksim sözleşmesinin varlığı davacı tarafından ispatlanmamıştır. Bu halde yazılı taksim sözleşmesi bulunmadığından, miras bırakan A.. adına kayıtlı ½ oranındaki payı yönünden de davanın reddine karar verilmesi gerekir ise de, A.. mirasçıları hükmü temyiz etmediklerinden miras bırakan A.. payı yönünden davacı lehine usuli müktesep hak oluşmakla, bu pay yönünden hükmün kabule ilişkin bölümü bakımından bozma yapılmamıştır.
Davalılar İ.. ve H.. E.. vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle, dava konusu taşınmazdaki M..E..’ye ait ve kabulüne karar verilen ½ paya yönelik hüküm bölümünün 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 209,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılar İ.. E.. ve H.. E.."ye iadesine, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.